Girliebars, hete nachten, mooie baaien, verse vis

Om te beginnen: we lezen uiteraard alle reacties en we vinden dat hartstikke leuk! Het is fijn te weten dat je onze avonturen graag lezen. Ik schrijf ze niet op om jaloers te maken, maar hoop juist dat tijdens het lezen de Hollandse winter eventjes ver weg is en dat jullie het een beetje warmer krijgen. Wat extra helpt is als je er een lekker pittige curry bij eet, met flink wat verse groente en veel garnalen, dat verwarmt zeker!

Dan nog aan Marita: als je dit leest vast heel hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag! Vanwege niet de juiste emailadressen en telefoonnrs moet het op deze manier (ja, dom ik weet het!). We zien je hoop ik na onze vakantie nog voor je weer naar Korfu vertrekt.

Dan onze verdere avonturen.

We zijn gebleven in Hua Hin. We brengen er twee nachten door in het pittoreske guesthouse met de ieniemienie slaapkamer. Helaas geen airco en toevallig (?) is het net veel heter dan normaal 's nachts (yeah, right...). Het is superbenauwd en ik word ook nog eens helemaal lekgestoken op mijn benen.
De eerste middag gaan we naar het strand. Als je even doorloopt is het best een aardig strand, maar niet echt bijzonder. Het waait die middag enorm hard wat erg leuk is omdat de golven ook heel hoog zijn. We brengen dus nogal wat tijd in de wilde, lauwwarme zee door. De volgende dag is het een stuk rustiger, bewolkt maar wel warm. Gelukkig is het bewolkt, want dat gespring in zee moeten we bezuren met vuurrode schouders. We verkennen Hua Hin een beetje. De kuststrook is heel leuk opgebouwd. Er is een straatje parallel aan het strand, hier staan allemaal strandtenten aan, vlak tegen elkaar, zodat je de zee bijna nergens ziet. Deze tenten zijn echter over het strand heengebouwd, op palen en het strandstuk is dan restaurant. Ze noemen dit jetties. Bij vloed golft de zee onder je door, bij eb zie je net een klein stukje zand. De eerste avond eten we in zo'n jetty en het is wel ongelooflijk sfeervol en romantisch om met het geluid van de golven te genieten van mosselen, garnalen, inktvis en krab (we konden niet kiezen)

Hoewel Hua Hin staat beschreven als familievriendelijke badplaats, valt ons vooral op dat er heel veel westerse mannen met een jong thais ding rondlopen. 's Avonds doen we een antropologisch onderzoek in de buurt waar alle girliebars zijn. We zien dat de mannelijke populatie grotendeels bestaat uit blanke, lange, dikke, getatoeerde mannen van tussen de 35 en de 65. De vrouwelijke populatie bestaat uit kleine, mooie thaise meisjes in hele korte broekjes en kleine topjes. Deze mannen en vrouwen houden zich in de kroegen vooral bezig met snookeren, elke kroeg heeft minstens 1 snookertafel. De dikke buiken die over de tafels heen schuiven zijn niet erg appetijtelijk, maar de meisjes weten hoe ze zich zeer verleidelijk met een keu over de tafel kunnen draperen.
Na een paar biertjes verlaten we de onderzoeksplaats, er moet namelijk wel gegeten worden! Gelukkig lukt het ons weer heerlijke red snapper te scoren, gebakken voor Hans, gestoomd voor mij. Ook is er weer een uitgebreide nachtmarkt waar we weer wat souvenirs scoren.
Ergens 2 nachten blijven heeft het grote voordeel dat we de was kunnen laten doen, dat is wel nodig, er is een maximum dat je met een slip kan doen :-)
Na 2 nachten zijn we klaar met Hua Hi en stappen we op de trein naar de volgende plaats: Prachuap Kiri Khan. De loketbeambte vertelt ons dat we voor 323 baht de eerstvolgende trein kunnen nemen, of voor 19 baht de trein die 3 kwartier later gaat. Nou, doe die van 19 baht (50 cent), dan maar. Inclusief de vertraging moeten we best lang wachten, maar aangezien Hua Hin beschikt over een koninklijk treinstation is dat niet erg. Alles ziet er mooi uit en het is al leuk om gestreste buitenlanders met hun koffers te zien sjouwen en het bord proberen te ontcijferen (herkenbaar), en het is nog leuker om de thai met al hun boodschappen, kinderen en kippen te observeren.

We komen rond 2 uur 's middags in Prachuap aan en als we met de motortaxi (brommer met bakje aan de zijkant waar je met twee personen en bagage eigenlijk niet in past) bij de zee aankomen weten we niet wat we zien. Prachuap ligt aan een prachtige baai, bespikkelt met kleurige vissersbootjes. Langs de baai is een strookje strand, daarlangs loopt een brede promenade met daarachter huizen, hotels, terrasjes etc.
Ons guesthouse is een soort mediterrane villa met zuilen en versierselen, een zwembadje en een bubbelbad. We hebben een ruime kamer, met airco, en een groot balkon. Van het balkon hebben we uitzicht op het zwembad en op de baai. Met zo'n uitzicht wil je je ogen eigenlijk niet meer dichtdoen!

's Middags flaneren we wat over de promenade, proberen een terrasje uit en hangen dan wat bij het zwembad. Erg gezellig, vooral als je nog een paar collega's tegenkomt... Ze zitten ook overal! Twee meiden van Rotterdam Rijnmond, de een heeft 6 maanden rondgereisd, de ander 6 weken. Tja, dan heb je het uiteraard over het reizen, maar voor je het weet ook over werk... Gelukkig bleven we ontspannen. Voor hun zit het er over een paar dagen alweer op, wij mogen gelukkig nog een paar weken.

's Avonds wordt een deel van de promenade bezet met tafeltjes en stoeltjes en verschijnen er complete mobiele keukens. Op grote karren vol ijs ligt de catch of the day verleidelijk uitgestald. Watertandend bestellen we een kilo hele grote garnalen van de bbq met een wokschoteltje groente in oestersaus erbij. We branden onze handen bijna aan de schalen, maar ze zijn zo lekker! En dan zitten we aan een blikken wiebelig tafeltje op plastic stoeltjes, maar we krijgen wel heel keurig een schaal water met stukken limoen voor de vingers.
Niet alleen het eten is fantastisch, de baai en de zee in het donker ook. De vissersschepen zijn grotendeels uitgevaren en liggen nu buitengaats. Aan de horizon zien we een snoer van groene lampjes, met dit licht vangen ze bepaalde vissen. Visstandtechnisch schijnt dit niet geweldig te zijn, maar het ziet er wel heel gezellig uit.

De volgende ochtend is het bewolkt en rommelt het in de verte. Langzaam komt het dichterbij en rond half 10 komt er een tropische bui naar beneden. Gelukkig zijn we nog niet onderweg op onze gehuurde brommers. Als het stopt met regenen drogen we de zitjes af, zetten de mooie helmen op en scheuren weg. We rijden een stukje naar het noorden, langs wat baaien, maar algauw belanden we in garnalenkwekerijen en visdrogerijen. Daarna rijden we naar het zuiden. Aan het eind van de boulevard van Prachuap begint een legerbasis. Die basis beslaat de complete baai ten zuiden van Prachuap en omdat daar ook een mooi strand ligt is het opengesteld voor iedereen. Waardoor we eerst over een legercompound rijden en dan een landingsbaan moeten oversteken (!) voor we bij het strand komen. Hier zijn weer veel winkeltjes en eettentjes en vooral heel veel militairen. Keurig in hun uniform lopen ze over het strand, eten ijs en hangen rond. We voelen ons heel veilig, dus we blijven even. Eerst maar lunchen, de vissoep spartelt gewoon nog van de verse vis. Helaas voor Hans zit er veel inktvis in, die vindt hij eigenlijk alleen lekker als het gefrituurd is. En ze frituren hier alles, tot hanenpoten aan toe, maar inktvis, nee, dat is zonde. De vis en de garnalen en de soep zelf, met kokosmelk, citroengras, koriander en kafirbladeren is gelukkig ook voor hem al lekker genoeg.

Nadat we de afternoondip in een ligstoel hebben uitgezeten, toeren we nog een stukje naar het zuiden. Er zijn nog meer baaien, maar steeds meer op de visserij gericht, de stranden zijn klein en vervuild.
Als onze armen en benen weer gloeien, besluiten we weer om te keren. Morgen gaan we nog een hele dag genieten van dit leuke plaatsje. Niet alleen van het uiterlijk, maar ook van de echte vriendelijkheid van de mensen hier. Iedereen lacht naar ons, probeert ons te helpen en het lijkt of ze het echt leuk vinden dat we er zijn. Er zijn grote verschillen binnen Thailand, overmorgen gaan naar de westkant van het Thaise schiereiland, daar zetten we ons onderzoek naar stranden, zeeen, terrasjes en vooral vriendelijkheid voort.